भर्‍याङ

धेरै वर्षअघि नै कथा सुरु भएको
हजुरबाले ऊ बेला भर्याङ एउटा बनाको ।

घरमुनि बारीमा सुरिलो रुख पाइयो
सबैभन्दा अब्बल भर्याङ त्यही भइगो । 

भर्याङका ती खुड्किला गफ धेरै लाउँथे
आफू जस्तो सेवक कोही छैन भन्दथे ।

एक दिनको कुरा हो त्यही भर्याङ भाँचियो 
मर्मत हुने आशामा भर्याङ त्यसै थन्कियो ।

उसको आशा टुटाउँदै नयाँ भर्याङ ल्याइयो 
चिरिएको घाउमा नुनचुक लाइयो । 

आच्छु ! जाडो हटाउन दाउरा धेरै चाहियो
भाँचिएको भर्याङमा दनदन आगो लाइयो ।

त्यो आगाको ज्वालाले झल्को एउटा देखायो 
मानिसले मानिसलाई भर्याङ जस्तै बनायो ।