November 5, 2024, Tuesday
२०८१ कार्तिक २०, मंगलवार

सूर्य भगवान्

ज्योति छरी सूर्यले 
बिहानीको सुवास दिन्छ 
सुद्धता र पवित्रताको 
मेरो मनलाई आभास दिन्छ
 
मध्यमा किरण सिधा पारी
मलाई हेरिदिन्छ 
तातो प्रधान गरीकन 
पसिना नै फेरिदिन्छ
 
‘मेहेनत र मेहेनती 
बन्नुपर्छ तिमी’ भन्छ 
‘गति र पाइलाहरू छिटो  
चाल’ तिमी भन्छ
 
‘अँध्यारो विसङ्‌गती र कुरीतिलाई 
तिमीले चिर्नु छ’ भन्छ 
‘ज्ञान र विज्ञानको ज्योति 
तिमीले नै छर्नु छ’ भन्छ
 
अस्ताउन उनी लाग्छन् तर 
‘तिमी अस्ताउनु हुन्न’ भन्छ 
‘थकाइमा तिमी हराउनु हुन्न’ भन्छ
 
‘प्रकृतिको नियम मेरो 
उधाउने र अस्ताउने तर 
तिमी सधैँ चम्की रहनू भन्छ 
उकाली र ओरालीमा लम्किरहनू’ भन्छ
 
‘हिमाल, पहाड र तराईमा मैले
किरण हर्दा तिमी अधि बढनू’ भन्छ
‘अन्याय र विकृतिको जरो तिमीले नि तोडनू’ भन्छ
 
‘मसँग उज्यालो छ 
तिमीसँग अथाह ज्ञान 
दुवै मिली यो देशको मुहार फेरौँ’ भन्छ 
त्यसैले त उनी सूर्य भगवान् ।