मेरो मनको फूलबारी (बाल कविता)

छ फूलबारी मनभित्र मेरो 
 सुवास छर्ने धुनले बनेको 
 वसन्त लाग्दा सब फूल फुल्छन् 
 संसारलाई सुखले सिँगार्छन् । 
  
 आएर मौरी रस चुस्न थाल्छन् 
 सङ्गीत भुन् भुन् धुनले उचाल्छन् 
 हालेर भाका भमरा सुसेल्छन् 
 साना चरी फुर्फुर नाच्न थाल्छन् । 
  
 वसन्तकी कोकिल कण्ठ खोली 
 पार्छिन् अमाका रजनी जुनेली 
 जाई जुहीले मन नित्य हर्छन् 
 बेली चमेली तब लड्ठ पर्छन् । 
  
 वर्षा छिचोल्दै शरदीय शान्ति 
 उल्लास थप्छिन् अविराम कान्ति 
 सम्बन्ध जोडीकन चाड मान्दा 
 सद्भाव बढ्छन् मन फूल बन्दा । 
  
 दसैँ मभित्रै छ तिहार भित्रै 
 खुसी छ आत्मा शुभकर्म भित्रै 
 सधैँ सबैका मन फूलबारी 
 बनून् असाध्यै सुखका चिनारी । 
 (छन्दः उपजाति)