कोरोनाबारे कापीमा छैन उतार्न मन त
फर्केर आयो हामीमा फेरि के गर्नु भन त ।
हर्षित भई भविष्यतर्फ उन्मुख जीवन
कोरोना छायो थरर काँप्यो मेरो त यो मन ।
देख्दछु सधैँ गरिब जन खानाको आसमा
रम्दछन् कति पाउँदा हेर एक त्यो गासमा ।
सपना मेरा भित्र नै गले सुन्दर रहर
उसाको खुसी लुटेर रम्छ निसामा कहर ।
पुस्तक साथ राखे नि तर ध्यान नै जाँदैन
टोलिन्छु सोची ज्यान यो कोरोनाले त खाँदैन ?
वृक्षको साथ अपार छ नि मैले त बुझेँ है
त्यो स्वार्थीपन महिमा त्यागी मानव पुजे है ।
जीवन हाम्रो अमूल्र्य कहाँ फर्केर आउँछ ?
नियम मानौँ सार्थक हुन विश्वले पाउँछ ।
लेखकको सम्वन्धमा