बिदेसिनुको पीडा

यो दसैंमा जमरा-टीका लाउनपाइनँ आमा मैले सात समुद्रपारि पसिनाको धरा चुहाउँदै छु ऐले मन त साह्रै दुख्छ परिवार सँगै हुन नपाउँदा कति सुहाउँथ्यो मलाई जमरा-टीका लगाउँदा ।

झनै गाह्रो भा छ आमा कोरोनाले गर्दा सहयोग गर्ने कोही छैन दुःख-कष्ट पर्दा फर्किन नि सकिन म छैन केही कमाइ काम गर्दा नि खनुपर्छ आमा साहुको भनाइ । बाध्यताले बिदेसिएँ आउँछु अर्को दसैंमा बाटो हेरी बस्नु आमा छोरो आउने आसैमा मनाउनु है आमा दसैं सबै मिलीजुली दुर्गा माताको पूजा गरी चर्के पिङ खेली ।
लेखकको सम्वन्धमा