March 29, 2024, Friday
२०८० चैत्र १६, शुक्रबार

बाल बेला

काख आमा बुबा कष्टमा तत्पर
भोकमा भोज थ्यो ताप चिन्ता पर
हाँस्यको चालथ्यो गर्नु नै के थियो
जो थियो मस्तको बाल बेला थियो १
 
घाम झुल्को सँगै उठ्तथ्यो जीवन
चाहना प्राप्तिमा अस्त्रथ्यो रोदन
छेक के बार के नीद आनन्द थ्यो
जो थियो मस्तको बाल बेला थियो २
 
पाहुना आउँदा ती मिठाई लिन
मख्ख भै छेउमा पुग्दथें हत्पत
थ्यो नमस्कारमा आस खाने थियो
जो थियो मस्तको बाल बेला थियो  ३
 
टिप्न जाने सिला खेतका फाँटमा
को छिटो को ढिलो सक्छरे टिप्नमा
मात्र त्यो सीप सिक्ने कला खोजथ्यो
 जो थियो मस्तको बाल बेला थियो  ४
 
भाइटीका सँगै देउसी खेल्दथें
त्यो दसैं चाडमा दच्छिना जोड्दथें
माघ मेला झरी रम्नु घुम्नै थियो
जो थियो मस्तको बाल बेला थियो  ५
 
 गाउँका वागमा झुण्ड सङ्गी पसी
चोर्दथ्यौं बोटका नासपाती डुली
खान भन्दा मजा कौतुकी खेल थ्यो
 जो थियो मस्तको बाल बेला थियो  ६
 
त्यो गुलेली सँगै कुद्दथ्यौं जङ्गल
भै सिकारी सरी खेद्दथ्यौं कालिज
मासुको चाहना हैन क्रीडा थियो
 जो थियो मस्तको बाल बेला थियो  ७
 
बाझ्दथ्यौं जुध्दथ्यौं मिल्दथ्यौं खेल्दथ्यौं
पोल चुक्ली गरी पिट्न पो लाउँथ्यौं
मात्र आवेग थ्यो फेरि ऊ साथ थ्यो
जो थियो मस्तको बाल बेला थियो  ८
 
आज सङ्गी सबै झेलको खेलमा
जिन्दगी सम्झँदा पुग्छु त्यै गाउँमा
त्यो सुनौलो थियो या रुपौलो थियो
जो हिजो मस्तको बाल बेला थियो
छन्द: स्रग्विणी