November 5, 2024, Tuesday
२०८१ कार्तिक २०, मंगलवार

आमा

 आमा! भन्दै आज तिम्रो स्पर्श म खोजिरहेछु 
मेरो मनको कुना कुना तिमीलाई नै रोजिरहेछु ।
भोकाए तिर्खाए छोराछोरी भनी पीर मानिरन्थ्यौ
सुमसुम्याउँदै गला लगाई छातीभरि टाँसिरन्थ्यौ ।।
 
भोकैतिर्खै कति हिँड्यौ सन्तानलाई खुसी पार्न
कति रूझ्यौ नाङ्गो ज्यान तिनलाई न्यानो पार्न ।
माया मात्र बगाइरह्ने कस्तो त्याग आमा तिम्रो
सन्तानको सुख खुसी एउटै मात्र इच्छा तिम्रो ।।
 
उन्नति र प्रगतिमा तिम्रा खुसी शिखर चुम्छन्
खुसी शिखर पुगेपछि आमा अझै माथि हुन्छन् ।
दिलभित्र सजाइराछु आमा तिम्रो तस्बिर आज
तिमीसामु आउन पाइनँ मातातीर्थ औँशीमाझ ।।
 
जति टाढा भए पनि तिमी भित्रै हराँउछु
दु:ख पीडा जे भए नि,  'आमा!' भनी कराउँछु ।
कति उच्च तिम्रो माया सगरमाथा शीर झुकाउँछ
'आमा! आमा!' भनी माया मनभित्र लुकाउँछ ।।
 
पोको पारी राख्यौ आमा तिम्रो माया कति कति
जति दे नि नसकिने आकाशका ताराजति ।
अरू केही चाँहिदैन दुधको भारा तिर्न सकूँ
सुख दु:ख साथमै बसी मलमपट्टी गर्न सकूँ ।।
 
(सन्दर्भ मातातिर्थ औँशी)
रचना  मिति: २०७७/१/१० बुधबार ।