सविता खत्रीका केही शाब्दिक कविता

एक
बिहानी पल
सपनाकी रानी
खुल्यो जवानी ।

दुई
हार्दिक आभार
ज्ञानको ज्योति
उज्यालो मोती ।

तीन
आँखा लोभी
मन पापी
मानिस जाति ।

चार
पैसाको अभाव
मान्छेको स्वभाव
मुखको रवाफ ।

पाँच
शुभ रहोस्
बिहानीको प्रहर
शब्द जोडियोस्
काव्य बनोस् ।

छ
तिम्रो माया
तिम्रो साथ
मिठा बात ।

सात
बुद्धि नभाको
गोहीलाई भेट्न
किन गाको ?

आठ
मन चढाउने
लेखेर संसार
अघि बढाउने ।

नौ
वर्षाको पानी
सुनको खानी
कालीगण्डकीको तीर ।

दश
गरिबको हाल
दुनियाँलाई बाल
देखिन्छ चाल ।