December 9, 2024, Monday
२०८१ मंसिर २४, सोमबार

जिन्दगी के नै उपलब्धि

अस्मिता श्रेष्ठ
मनोहर माध्यमिक विद्यालय
कक्षा : ११
 
उपलब्धि केहीको छैन खै
म केका लागि दौडिरहेछु ।
 
मलाई मभित्रकै आशाले डुबाउन आँट्यो
म त्यसैमा पौडी खेल्छु ।
 
पसिना त आँखाबाट आउन थाल्यौं
थकाइ मनलाई लाग्दै छ
उपचार गर्न जाऊँ काहाँ
अरू कसैको प्रवाह छैन मलाई
बस् मेरी दिदीको चित्त नदुखाई मर्न काहाँ जाऊँ म
 
हाँसो त शत्रु नै थियो
आज आँसुले पनि मित्रता तोडिदियो ।
याहाँ उज्यालो भए छायाँ आउँछ ।।
साथ दिने अन्धकारमा उसले पनि साथ छोडिदियो
 
खुसी भन्छ नि खुसी
त्यो त आकाशको फल, आँखा तरी मर भने झैँ हो ।।
झुक्किएर घरमा छिरिहाल्यो भने पनि भत्किहाल्छ
अवश्य बालुवाको महल झैँ ।
 
खिसिक हासेको काहाँ सुहाउँछ र मलाई ।।
मलाई त केबल आँसु सुहाउछँ
सायद त्यसैले होला जिन्दगीले पनि
मलाई मजाक गरी गरी रुवाउँछ ।