मेरी नेपाल आमा

 देश कहाँ पुग्दै छ, कता समृद्ध नेपाल खै त ?
 सुखी नेपाली भएनौँ,असल सन्तति रहेनौँ 
 रूदैँ छिन् नेपाल आमा,चुहिँदा देशको छाना 
 गरिबी छाइरहेछ वरपर,दुरगन्धित छ राजधानी काठमाडौँ सहर ।
  
 विनास हुदैँछन् मूल्यवान् प्रकृति 
 संस्कृति लत्याई भित्रिदैँ छ विकृति 
 उन्नतिको मार्गमा काँडेबार लगाइदिने भेटिए
 वीरहरूले जोगाएको देशको चिनारी मेटिए ।
  
 घमन्ड, अहङ्कार छ आमा देशकै सन्ततिभित्र 
 शत्रुता दाजुभाइमै भएपछि को बन्छ त पराई मित्र
 अरूलाई गिराउने होच्चाउने प्रवृति बढ्दै छ आमा झन् 
 आमा तिमीलाई घाउ चोट लाग्दा थाम्नै सकिनँ मन ।
  
 हिलोमा कमल र काँडामा गुलाफ फुलाउने प्रयत्न गर्छु म 
 असल नागरिकको कर्तव्य पूरा गरी,चुहिने गग्रो टाली भरी पानी भर्छु म 
 पख न आमा तिम्रो मुहारमा खुसी ल्याउन अगाडि सर्छु म 
 देशकै लागि जिउँछु र देशकै लागि मर्छु म