कठै मेरो देश !

 तिम्रो झुटको खेती सप्रिएपछि 
 मेरो जुटको खेती बिग्रिएको छ 
 तिमीले एकजुटको खेती भुलेपछि 
 यहाँ फुटको खेती चलेको छ 
 त्यसैले मेरो विरासत ढलेको छ
 एकताको इतिहास जलेको छ 
 खरानीभित्रको प्राण चल्दैन अब 
 कन्दरामा बत्ती बल्दैन अब 
 अब फेरि महाभारत लेखिँदै छ 
 युद्धको शङ्खघोष सुनिँदै छ 
 अभावको घाउ चर्किँदै छ 
 प्राप्ति पनि फर्किँदै छ  
 सहिदको बलिदान, 
 बुद्धको सन्देश, 
 दुर्घटित भएका छन् 
 राष्ट्रको तन टुक्रिएको छ 
 आफ्नै सन्तान नालायक भएपछि 
 लोकतन्त्रको चितासँगै 
 मानवता सती गएपछि 
 मसँगै मेरो देश 
 सङ्घ अनि प्रदेश 
 अपाङ्ग भएका छन् 
 कठै म अनि मेरो देश !
 सङ्घ अनि प्रदेश !