गजल

नहिँड्ने नघुम्ने अनौठो म यात्री
छ तृष्णा अघोरै अनौठौ म दातृ ।
 
बलेको छ मेरो गलेको मुहार
ढलोस् शीघ्र सन्ध्या अनौठो म रात्रि ।
 
बसाएँ दिलैमा खसाएँ हिलैमा
फुटेको चिथोर्ने अनौठो म कात्री ।
 
वितृष्णा छ ब्वाँसा समानै सँगाती
छ लिङ्गै अलग्गै अनौठो म भ्रातृ ।
 
विलासी नभन्नू नभन्नू ल नीच
रहूँ खैर बाँझै अनौठो म मातृ ।
 
छ टाँका त फस्को कहाँ भेट्नु सूत्र
सबैको छ चाहा अनौठो म नाथ्री
 
न कोखै छ प्यारो न प्यारो हवेली
छ बच्चा अजन्मा अनौठो म धात्री ।